Naszą stronę odwiedziło już 2777937 osób.
§1. Ka¿dy ma prawo do swobodnie wybranej pracy. Nikomu, z wyj±tkiem przypadków okre¶lonych w ustawie, nie mo¿na zabroniæ wykonywania zawodu.
§2. Pañstwo okre¶la minimaln± wysoko¶æ wynagrodzenia za pracê.
§3. Pañstwo prowadzi politykê zmierzaj±c± do pe³nego produktywnego zatrudnienia.
Nawi±zanie stosunku pracy oraz ustalenie warunków pracy i p³acy, bez wzglêdu na podstawê prawn± tego stosunku, wymaga zgodnego o¶wiadczenia woli pracodawcy i pracownika.
Pracodawca jest obowi±zany szanowaæ godno¶æ i inne dobra osobiste pracownika.
Pracownicy maj± równe prawa z tytu³u jednakowego wype³niania takich samych obowi±zków; dotyczy to w szczególno¶ci równego traktowania mê¿czyzn i kobiet w zatrudnieniu.
Jakakolwiek dyskryminacja w zatrudnieniu, bezpo¶rednia lub po¶rednia, w szczególno¶ci ze wzglêdu na p³eæ, wiek, niepe³nosprawno¶æ, rasê, religiê, narodowo¶æ, przekonania polityczne, przynale¿no¶æ zwi±zkow±, pochodzenie etniczne, wyznanie, orientacjê seksualn±, a tak¿e ze wzglêdu na zatrudnienie na czas okre¶lony lub nieokre¶lony albo w pe³nym lub w niepe³nym wymiarze czasu pracy - jest niedopuszczalna.
(uchylony)
Pracownik ma prawo do godziwego wynagrodzenia za pracê. Warunki realizacji tego prawa okre¶laj± przepisy prawa pracy oraz polityka pañstwa w dziedzinie p³ac, w szczególno¶ci poprzez ustalanie minimalnego wynagrodzenia za pracê.
Pracownik ma prawo do wypoczynku, który zapewniaj± przepisy o czasie pracy, dniach wolnych od pracy oraz o urlopach wypoczynkowych.
Pracodawca jest obowi±zany zapewniæ pracownikom bezpieczne i higieniczne warunki pracy.
Pracodawca, stosownie do mo¿liwo¶ci i warunków, zaspokaja bytowe, socjalne i kulturalne potrzeby pracowników.
Pracodawca jest obowi±zany u³atwiaæ pracownikom podnoszenie kwalifikacji zawodowych.
§1. Postanowienia umów o pracê oraz innych aktów, na których podstawie powstaje stosunek pracy, nie mog± byæ mniej korzystne dla pracownika ni¿ przepisy prawa pracy.
§2. Postanowienia umów i aktów, o których mowa w § 1, mniej korzystne dla pracownika ni¿ przepisy prawa pracy s± niewa¿ne; zamiast nich stosuje siê odpowiednie przepisy prawa pracy.
§3. Postanowienia umów o pracê i innych aktów, na podstawie których powstaje stosunek pracy, naruszaj±ce zasadê równego traktowania w zatrudnieniu s± niewa¿ne. Zamiast takich postanowieñ stosuje siê odpowiednie przepisy prawa pracy, a w razie braku takich przepisów - postanowienia te nale¿y zast±piæ odpowiednimi postanowieniami niemaj±cymi charakteru dyskryminacyjnego.
§1. Pracownicy i pracodawcy, w celu reprezentacji i obrony swoich praw i interesów, maj± prawo tworzyæ organizacje i przystêpowaæ do tych organizacji.
§2. Zasady tworzenia i dzia³ania organizacji, o których mowa w § 1, okre¶la ustawa o zwi±zkach zawodowych, ustawa o organizacjach pracodawców oraz inne przepisy prawa.
Pracownicy uczestnicz± w zarz±dzaniu zak³adem pracy w zakresie i na zasadach okre¶lonych w odrêbnych przepisach.
Pracodawcy oraz organy administracji s± obowi±zani tworzyæ warunki umo¿liwiaj±ce korzystanie z uprawnieñ okre¶lonych w przepisach, o których mowa w art. 181 i 182.