![]() | ![]() |
Naszą stronę odwiedziło już 2779762 osób.
§1. Je¿eli jest to uzasadnione rodzajem pracy lub jej organizacj±, mo¿e byæ stosowany system równowa¿nego czasu pracy, w którym jest dopuszczalne przed³u¿enie dobowego wymiaru czasu pracy, nie wiêcej jednak ni¿ do 12 godzin, w okresie rozliczeniowym nieprzekraczaj±cym 1 miesi±ca. Przed³u¿ony dobowy wymiar czasu pracy jest równowa¿ony krótszym dobowym wymiarem czasu pracy w niektórych dniach lub dniami wolnymi od pracy.
§2. W szczególnie uzasadnionych przypadkach okres rozliczeniowy, o którym mowa w § 1, mo¿e byæ przed³u¿ony, nie wiêcej jednak ni¿ do 3 miesiêcy.
§3. Przy pracach uzale¿nionych od pory roku lub warunków atmosferycznych okres rozliczeniowy, o którym mowa w § 1, mo¿e byæ przed³u¿ony, nie wiêcej jednak ni¿ do 4 miesiêcy.
§1. Przy pracach polegaj±cych na dozorze urz±dzeñ lub zwi±zanych z czê¶ciowym pozostawaniem w pogotowiu do pracy mo¿e byæ stosowany system równowa¿nego czasu pracy, w którym jest dopuszczalne przed³u¿enie dobowego wymiaru czasu pracy, nie wiêcej jednak ni¿ do 16 godzin, w okresie rozliczeniowym nieprzekraczaj±cym 1 miesi±ca.
§2. W systemie czasu pracy, o którym mowa w § 1, pracownikowi przys³uguje, bezpo¶rednio po ka¿dym okresie wykonywania pracy w przed³u¿onym dobowym wymiarze czasu pracy, odpoczynek przez czas odpowiadaj±cy co najmniej liczbie przepracowanych godzin, niezale¿nie od odpoczynku przewidzianego w art. 133.
Do pracowników zatrudnionych przy pilnowaniu mienia lub ochronie osób, a tak¿e pracowników zak³adowych stra¿y po¿arnych i zak³adowych s³u¿b ratowniczych mo¿e byæ stosowany system równowa¿nego czasu pracy, w którym jest dopuszczalne przed³u¿enie dobowego wymiaru czasu pracy do 24 godzin, w okresie rozliczeniowym nieprzekraczaj±cym 1 miesi±ca. Przepisy art. 135 § 2 i 3 oraz art. 136 § 2 stosuje siê odpowiednio.
§1. Przy pracach, które ze wzglêdu na technologiê produkcji nie mog± byæ wstrzymane (praca w ruchu ci±g³ym), mo¿e byæ stosowany system czasu pracy, w którym jest dopuszczalne przed³u¿enie czasu pracy do 43 godzin przeciêtnie na tydzieñ w okresie rozliczeniowym nieprzekraczaj±cym 4 tygodni, a jednego dnia w niektórych tygodniach w tym okresie dobowy wymiar czasu pracy mo¿e byæ przed³u¿ony do 12 godzin. Za ka¿d± godzinê pracy powy¿ej 8 godzin na dobê w dniu wykonywania pracy w przed³u¿onym wymiarze czasu pracy pracownikowi przys³uguje dodatek do wynagrodzenia, o którym mowa w art. 1511 § 1 pkt 1.
§2. Przepis § 1 stosuje siê tak¿e w przypadku, gdy praca nie mo¿e byæ wstrzymana ze wzglêdu na konieczno¶æ ci±g³ego zaspokajania potrzeb ludno¶ci.
§3. W przypadkach okre¶lonych w § 1 i 2 obowi±zuj±cy pracownika wymiar czasu pracy w przyjêtym okresie rozliczeniowym oblicza siê:
§4. Liczba godzin odpowiadaj±ca przed³u¿onemu u danego pracodawcy tygodniowemu wymiarowi czasu pracy nie mo¿e przekraczaæ 4 godzin na ka¿dy tydzieñ okresu rozliczeniowego, w którym nastêpuje przed³u¿enie czasu pracy.
§5. Przepisy art. 130 § 2 zdanie drugie i § 3 stosuje siê odpowiednio.
§1. Je¿eli jest to uzasadnione rodzajem pracy lub jej organizacj±, mo¿e byæ stosowany system przerywanego czasu pracy wed³ug z góry ustalonego rozk³adu przewiduj±cego nie wiêcej ni¿ jedn± przerwê w pracy w ci±gu doby, trwaj±c± nie d³u¿ej ni¿ 5 godzin. Przerwy nie wlicza siê do czasu pracy, jednak¿e za czas tej przerwy pracownikowi przys³uguje prawo do wynagrodzenia w wysoko¶ci po³owy wynagrodzenia nale¿nego za czas przestoju.
§2. Systemu przerywanego czasu pracy nie stosuje siê do pracownika objêtego systemem czasu pracy, o którym mowa w art. 135-138, 143 i 144.
§3. System przerywanego czasu pracy wprowadza siê w uk³adzie zbiorowym pracy lub w porozumieniu z zak³adow± organizacj± zwi±zkow±, a je¿eli u danego pracodawcy nie dzia³a zak³adowa organizacja zwi±zkowa - w porozumieniu z przedstawicielami pracowników wy³onionymi w trybie przyjêtym u tego pracodawcy, z zastrze¿eniem § 4.
§4. U pracodawcy bêd±cego osob± fizyczn±, prowadz±cego dzia³alno¶æ w zakresie rolnictwa i hodowli, u którego nie dzia³a zak³adowa organizacja zwi±zkowa, system przerywanego czasu pracy mo¿e byæ stosowany na podstawie umowy o prace. Pracownikowi przys³uguje wynagrodzenie za czas przerwy, o której mowa w § 1, je¿eli wynika to z umowy o prace.
§5. Je¿eli nie jest mo¿liwe uzgodnienie tre¶ci porozumienia, o którym mowa w § 3, ze wszystkimi zak³a- dowymi organizacjami zwi±zkowymi, pracodawca uzgadnia tre¶æ porozumienia z organizacjami zwi±zkowymi reprezentatywnymi w rozumieniu art. 24125a.
W przypadkach uzasadnionych rodzajem pracy lub jej organizacj± albo miejscem wykonywania pracy mo¿e byæ stosowany system zadaniowego czasu pracy. Pracodawca, po porozumieniu z pracownikiem, ustala czas niezbêdny do wykonania powierzonych zadañ, uwzglêdniaj±c wymiar czasu pracy wynikaj±cy z norm okre¶lonych w art. 129.
§1. Rozk³ad czasu pracy mo¿e przewidywaæ ró¿ne godziny rozpoczynania pracy w dniach, które zgodnie z tym rozk³adem s± dla pracowników dniami pracy.
§2. Rozk³ad czasu pracy mo¿e przewidywaæ przedzia³ czasu, w którym pracownik decyduje o godzinie rozpoczêcia pracy w dniu, który zgodnie z tym rozk³adem jest dla pracownika dniem pracy.
§3. Wykonywanie pracy zgodnie z rozk³adami czasu pracy, o których mowa w § 1 i 2, nie mo¿e naruszaæ prawa pracownika do odpoczynku, o którym mowa w art. 132 i 133.
§4. W rozk³adach czasu pracy, o których mowa w § 1 i 2, ponowne wykonywanie pracy w tej samej dobie nie stanowi pracy w godzinach nadliczbowych.
§1. Pracodawca mo¿e wprowadziæ jedn± przerwê w pracy niewliczan± do czasu pracy, w wymiarze nieprzekraczaj±cym 60 minut, przeznaczon± na spo¿ycie posi³ku lub za³atwienie spraw osobistych.
§2. Przerwê w pracy, o której mowa w § 1, wprowadza siê w uk³adzie zbiorowym pracy lub regulaminie pracy albo w umowie o prace, je¿eli pracodawca nie jest objêty uk³adem zbiorowym pracy lub nie jest obowi±zany do ustalenia regulaminu pracy.
Na pisemny wniosek pracownika pracodawca mo¿e ustaliæ indywidualny rozk³ad jego czasu pracy w ramach systemu czasu pracy, którym pracownik jest objêty.
Na pisemny wniosek pracownika mo¿e byæ do niego stosowany system skróconego tygodnia pracy. W tym systemie jest dopuszczalne wykonywanie pracy przez pracownika przez mniej ni¿ 5 dni w ci±gu tygodnia, przy równoczesnym przed³u¿eniu dobowego wymiaru czasu pracy, nie wiêcej ni¿ do 12 godzin, w okresie rozliczeniowym nieprzekraczaj±cym 1 miesi±ca.
Na pisemny wniosek pracownika mo¿e byæ do niego stosowany system czasu pracy, w którym praca jest ¶wiadczona wy³±cznie w pi±tki, soboty, niedziele i ¶wiêta. W tym systemie jest dopuszczalne przed³u¿enie dobowego wymiaru czasu pracy, nie wiêcej jednak ni¿ do 12 godzin, w okresie rozliczeniowym nieprzekraczaj±cym 1 miesi±ca.
§ 1. Skrócenie czasu pracy poni¿ej norm okre¶lonych w art. 129 § 1 dla pracowników zatrudnionych w warunkach szczególnie uci±¿liwych lub szczególnie szkodliwych dla zdrowia mo¿e polegaæ na ustanowieniu przerw w pracy wliczanych do czasu pracy albo na obni¿eniu tych norm, a w przypadku pracy monotonnej lub pracy w ustalonym z góry tempie polega na wprowadzeniu przerw w pracy wliczanych do czasu pracy.
§ 2. Wykaz prac, o których mowa w § 1, ustala pracodawca po konsultacji z pracownikami lub ich przedstawicielami w trybie i na zasadach okre¶lonych w art. 23711a i art. 23713a oraz po zasiêgniêciu opinii lekarza sprawuj±cego profilaktyczn± opiekê zdrowotn± nad pracownikami.
Praca zmianowa jest dopuszczalna bez wzglêdu na stosowany system czasu pracy.
W ka¿dym systemie czasu pracy, je¿eli przewiduje on rozk³ad czasu pracy obejmuj±cy pracê w niedziele i ¶wiêta, pracownikom zapewnia siê ³±czn± liczbê dni wolnych od pracy w przyjêtym okresie rozliczeniowym odpowiadaj±c± co najmniej liczbie niedziel, ¶wi±t oraz dni wolnych od pracy w przeciêtnie piêciodniowym tygodniu pracy przypadaj±cych w tym okresie.
W systemach i rozk³adach czasu pracy, o których mowa w art. 135-138, 143 i 144, czas pracy:
§ 1. Pracodawca prowadzi ewidencjê czasu pracy pracownika do celów prawid³owego ustalenia jego wynagrodzenia i innych ¶wiadczeñ zwi±zanych z prac±. Pracodawca udostêpnia tê ewidencjê pracownikowi, na jego ¿±danie.
§ 2. W stosunku do pracowników objêtych systemem zadaniowego czasu pracy, pracowników zarz±dzaj±cych w imieniu pracodawcy zak³adem pracy oraz pracowników otrzymuj±cych rycza³t za godziny nadliczbowe lub za pracê w porze nocnej nie ewidencjonuje siê godzin pracy.
§1. Systemy i rozk³ady czasu pracy oraz przyjête okresy rozliczeniowe czasu pracy ustala siê w uk³adzie zbiorowym pracy lub w regulaminie pracy albo w obwieszczeniu, je¿eli pracodawca nie jest objêty uk³adem zbiorowym pracy lub nie jest obowi±zany do ustalenia regulaminu pracy, z zastrze¿eniem § 2-5 oraz art. 139 § 3 i 4.
§2. Pracodawca, u którego nie dzia³a zak³adowa organizacja zwi±zkowa, a tak¿e pracodawca, u którego zak³adowa organizacja zwi±zkowa nie wyra¿a zgody na ustalenie lub zmianê systemów i rozk³adów czasu pracy oraz okresów rozliczeniowych czasu pracy, mo¿e stosowaæ okres rozliczeniowy czasu pracy, o którym mowa w art. 135 § 2 i 3 - po uprzednim zawiadomieniu w³a¶ciwego okrêgowego inspektora pracy.
§3. Przed³u¿enie okresu rozliczeniowego czasu pracy zgodnie z art. 129 § 2 oraz rozk³ady czasu pracy, o których mowa w art. 1401, ustala siê:
§4. Pracodawca przekazuje kopiê porozumienia w sprawie przed³u¿enia okresu rozliczeniowego czasu pracy, o którym mowa w § 3, w³a¶ciwemu okrêgowemu inspektorowi pracy w terminie 5 dni roboczych od dnia zawarcia porozumienia.
§ 5. Rozk³ady czasu pracy, o których mowa w art. 1401, mog± byæ tak¿e stosowane na pisemny wniosek pracownika, niezale¿nie od ustalenia takich rozk³adów czasu pracy w trybie okre¶lonym w § 3.
§ 6. Zastosowanie do pracownika systemów czasu pracy, o których mowa w art. 143 i 144, nastêpuje na podstawie umowy o pracê.
§ 7. Do obwieszczenia, o którym mowa w § 1, stosuje siê odpowiednio art. 1043.